11 Kasım 2017 Cumartesi

NEDEN METROBÜSE BİNMEME KARARI ALDIM?

Metrobüse binmeden önce... 

 Metrobüse bindikten sonra... 

An itibariyle, artık uzun bir süre -en az bir ay- metrobüse binmeme kararı aldım.

Bu sabah metrobüsle kahvaltıya karşıya gittim ve dönüşte resmen ezilerek geldim bu ne rezalettir ya?

Orta taraflarda boş yer var, ama kimse ilerlemiyor, nedenini anlamak mümkün değil!

Kimin eli kimin cebinde belli değil gittik valla! 

Aslında son zamanlarda hep böyle, hiçbir yere tutunmadan gidiyorum çünkü dört hatta sekiz yanında sana yapışmış duran insanlardan elini kolunu oynatmaya fırsat kalmıyor. Düşmeden ayakta kalabiliyorsun da. 

O sıkışıklıkta paranı da çalarlar, telefonunu da (ki başına gelen tanıdıklarım var).

Ayrıca o sıkışıklık içinde birbiriyle yer ya da ilerleyelim diye kavga eden, agresif, mutsuz insanlar da yok değil... Yani stres üstüne stres, gerginlik üstüne gerginlik... 

İstanbul toplu taşımasından, özellikle metrobüsten acayip sıkıldım/bunaldım ben. 

Daha yarım yıl üstüne geleli iki ay olmasına rağmen!

Artık metrobüse binmiyorum, bir yere de gitmiyorum, evde oturacağım, çay içeceğim, kitap yazacağım!

Oh be!

7 yorum:

  1. Büyük şehirde oturmanın en kötü, en berbat yanı ulaşım. Ben Ankara'dayım metrobüs yok burada ama yine de çok şikayetçiyim:( Allah sana da, bana da araba versin:)))))

    YanıtlaSil
  2. Haklısın ,hiç binmedim binmeyi de düşünmüyorum.Korkarım yakında metroda öyle olacak.

    YanıtlaSil
  3. Büyük şehir büyük dert...

    YanıtlaSil
  4. Bunun üzerine aynen anlattığın gibi skeçler yapıldı güldür güldür programın da o geldi aklıma:))
    Büyük şehirlerin rezillikleri insanları tek bir araca mecbur edip sonra da ihtiyacı karşılayamamanın sıkıntısı maalesef. kolay gelsin.

    YanıtlaSil
  5. Ne gerek var ki bir yerlere gitmeye...

    YanıtlaSil
  6. hah haaaaa eveeet öyle tabiii ama onsuz da olmuyo bazeeen :)

    YanıtlaSil

Gmail hesabı olmayanlar, anonim seçeneği ile yorum yapabilir... Yorumlarınız için çok teşekkür ederim!

KİTAP ALINTISI

Yeni romanım Benim Küçük Şaheserim'den bir alıntı:  "Kitaplar onun ecza dolabıydı. Hastalanırsa -ruhu hastalanırsa- hangi kitabı aç...