SİZİ UYARIYORUM!

Öncelikle tüm öğretmenlerin "Öğretmenler Günü"nü kutlayarak başlayayım sözüme. Sonra da başıma geleni anlatayım. Güneşli pazar sabahında şöyle güzel bir kahvaltı yaparım düşüncesiyle gittim Karaköy'deki Çerkezköy'e...

Gitmez olaydım.

Pazar keyfim burnumdan geldi resmen. Oysa ki ben güne güzel bir başlangıç yapıp sonra dönünce bilgisayarımı açıp yazı yazacaktım. Bu yazıyı değil ama, kafamda dönüp duran başka bir konu hakkında yazacaktım güya.

Çerkezköy, Karaköy'de en sevdiğim restoranlardan/şarküterilerden biriydi. Namlı Gurme'nin, Güllüoğlu'nun sırasında hani, belki biliyorsunuzdur. İstanbul'a ilk olarak Karaköy'den ayak basan turistlere hitap ettiği için yemekleri, özellikle de pizzaları çok lezzetlidir. Hatta ben buraya iki ay önce ilk gittiğimde "Önemli olan telefonun değil, pizzanın incesi!" diye bir espri yaparak pizzalarının kaliteli olduğunu söylemiştim.

Bugün de ilk kez kahvaltı için gittim Çerkezköy'e. Menüde hep görüyordum kahvaltısını da, yemeye hiç fırsatım olmamıştı. 18 lira idi kahvaltısı. Tamam, öğrenci için biraz pahalıydı ama arada bir böyle lezzet duraklarında yemek lazımdı.

Şarküteri reyonundan kendimiz seçiyormuşuz peynirleri, salamları. Ben de seçtim. "Bir nevi açık büfe gibi," diye düşündüm. Çok bir şey de seçmedim, bitiremem diye. Adam sordu "Yumurtanızı nasıl istersiniz?" diye. Seçenekleri saydı, "Menemen olsun," dedim. "Sigara böreğiniz kaç tane olsun?" dedi. "Üç beş tane olsun," dedim. "Beş iyidir," dedi. "Çeri domates ister misiniz?" dedi. "Tamam," dedim.

Demez olaydım.

"Bunların hepsi kahvaltıya dahil, sizi o kadar önemsiyoruz ki, nasıl istediğinizi bile soruyoruz!" anlayışı var sandım.

Sanmaz olaydım.

Yedim, içtim. Hatta çok fazla geldiğinden bitiremedim bile. Kasaya yöneldim. Hesabı istedim.

48 lira.

Hangi kameraya bakıyorum?

"Buyurun, bu da fişiniz."

Buyurun, bu da fişim.

"2 kişi görünüyor burada?"

"Onu ben yazdım, dikkate almayın."

"Menünüzde 18 lira yazıyordu kahvaltı için?"

"O hafta içi geçerli. Hafta sonu böyle. Hafta içi çay da sınırsız."

Ne yani, hafta içi ne yersen ye sabit 18 lira ödüyorsun ama hafta sonu oldu mu, yediğin her şeyi sayıyla, parayla mı yemiş oluyorsun? Böyle saçma şey mi olur? Üstelik çay da sınırsız değil! Madem öyle menünüzde parantez içinde belirtin "Hafta sonu kahvaltımızda yediğiniz zeytin kadar, içtiğiniz çay kadar, istediğiniz ekmek dilimi kadar para ödersiniz!" diye! Ve ben tek kişi gittim, hani hesabı 48 lira görüp "3 kişi mi gittiniz Mert?" diye düşünmeyin.

"Buyurun, 48 lira. Kolay gelsin."

Yanımdaki çift 55 lira ödedi, ama ben 48 lira ödedim. Nasıl oluyor bu? Kesin bir yanlışlık oldu, zaten fişte de 2 kişi yazıyordu... Zaten fişe de fazla fazla yazmıştı, onları düşürttüm. Bence bir netlik de yok. Hani öbür hafta sonu gidip aynılarını yesem hesap başka gelecek gibi geliyor bana. Kafalarına göre. Kurcalamadım ama daha fazla. Öyle sinirliydim ki, bir an önce dışarı çıkmak istedim. "Karaköy melek mi şeytan mı?" yazı dizimin ikinci yazısı da bu olsun hadi. Bu kez şeytan Karaköy.

Kıssadan hisse: Para mevzularını hiç sevmem, bilen bilir. Hele fişin fotoğrafını çekip koymak bence büyük görgüsüzlük (Bunu ilk ve son kez yaptığımdan emin olabilirsiniz). Ama bunu yapmaktaki sebebim sizleri uyarmak. Yediğim şu aşağıda gördüğünüze ek olarak sadece bal ile menemendi. Tamam her şey çok sağlıklı ve lezzetli olabilir, ama bu yapılan bence büyük saygısızlık/müşteriyi hiçe saymak. Hele de benim gibi öğrenciler için. Demek ki hafta içi ve hafta sonu aynı menüyü kullanarak müşterisini zora sokan, ama iş hesaba gelince astronomik rakamlar almaktan geri durmayan yerler de varmış. Öğrenmiş oldum. Öğrenmiş olduk.

Benim pazarım böyle kötü başladı, umarım sizinki güzel devam eder. Herkese iyi pazarlar!