VAR MI BLOG'DAN GÜZEL SOSYAL MEDYA? E YOK GİBİ!

Kullanılan başlıca internet hesapları facebook, twitter ve instagram. Ama eğer blog'unuz varsa, bence bunlardan hiçbirini kullanmanıza gerek yok. "Hadi canım!" demeyin, kendimden örnek vereyim.

İlk blog'umu 2009'un Eylül ayında açtım. 2013'ün Ağustos ayında da Kafa Dergi'yi ve Ters Düz'ü oluşturdum. Emin olun ki, blog'unuz olunca gözünüz ne twitter'da tweet'lemeyi, ne facebook'ta birbirini dürtmeyi, ne de instagram'da bakınmayı arıyor. Çünkü blog, bunların hepsini kapsayan bir "sosyal medya". Üstelik 140 karakter, 6 saniye gibi kısıtlamaları da yok. Fotoğrafınızı paylaşın, yazınızı yazın... Üstelik herkese açık! Yok onu ekleyeyim, bunu ekleyeyim derdi yok. İsteyen gelsin, baksın kardeşim. Çünkü blog'un mantığı bu. Tabii kendi kimliğini gizleyip yazan da var. Ama ben buna gerek duymuyorum, çünkü zaten paylaşmayı seven biriyim. Dosta düşmana duyuruyorum yazdıklarımı, çünkü kötü bir şey yazmıyorum. (Hem gizlensem de bir süre sonra dayanamayıp, "O benim! Benim işte!" deyip ortaya çıkıveririm, açık ederim kendimi.)

O kadar zaman internete sadece blog'um için girdikten sonra, bu yıl, bakın daha bu yıl, 2013'ün Eylül'ünde twitter ve facebook hesapları oluşturdum. O da zorunluluktan. Hatta facebook'ta blog'umun sayfası gibi bir şey var. Çünkü bir de oraya dağılmama hiç gerek yok, çünkü zaten blog'da yazdıklarımı yazacağım oraya da. Ne gerek var? Facebook'u sırf okul dergisinin yazışmalarını takip etmek için açtım. Twitter'ı da başta Kafa adına açtım, sonra onu pasif bırakıp kendi adımla açtım. Çünkü buna mecbur kaldım. O biraz daha gerekliymiş çünkü. Kısacası şu anda severek (ve sık sık) güncellediğim bir blog ve arada sırada sığdırabildiğim 140 karakterlik düşüncelerimi paylaştığım bir twitter adresim var. Başka da bir şeyim yok!

Siz de bir blogger'sanız eğer, bilirsiniz: Blog dünyası daha özel. Tumblr'la kesinlikle aynı kategoride değil mesela. Blog yazıları, yazanın elinden çıkıp okuyanın yorumlarıyla daha da zenginleşiyor. Aylar, hatta yıllar sonra bile okunuyor. Mesela 2009'da yazdığım, benim bile unuttuğum bir yazıma hala yorum yapanlar var. Bundan daha "üretken" ne olabilir ki? Bizim aramızda ayrı bir paylaşım var. Blog'u olan herkes bilir bunu.

Her sabah uyandığımda ilk blog'a bakarım hatta ben. Yazım beğenilmiş mi, okuyanda nasıl hisler uyandırmış gibi... Twitter'a ve facebook'a bakmam bile. Aklıma gelirse, akşam bakarım. Hemen de çıkarım, yine blog'a dönerim.

Facebook'ta, instagram'da gereksiz yere takılacağıma her şeyimi burada paylaşıp bir seferde bitiriyorum ben işi. En iyisi de bu. Bana ulaşmak isteyen de ulaşıyor zaten. Sadece bilmediğim, tanımadığım takipçilerim yok; ailem, akrabalarım, arkadaşlarım da takip ediyor beni. Ama yorumları takipçilerim yapıyor. Tanıdıklarıma yorum yaptırmıyorum ki hile olmasın. ":)"

Kısacası blog benim için çok özel bir alan. Ölene kadar buradayım ben!