15 Aralık 2016 Perşembe

BU ARALAR HERKES DENGESİZ! BAKIN BAŞIMA NE GELDİ?


Herkese merhaba.

Aslında yazmak hiç aklımda yoktu, ama dedim daha fazla içimde tutamayacağım ben bu konuyu. Düşüncelerim klavyeye dökülmek istiyor.

Sizin de dikkatinizi çekiyor mu?

Bu aralar herkes bir garip, herkes bir dengesiz.

Okuldan, arkadaşım diyebileceğim, ama öyle pek içli dışlı olmadığım bir arkadaşımla (bu kişi kız) telefonda bir ödev/proje için mesajlaşırken, bir anda "uyarı" mesajı aldım!

Üstelik iki farklı arkadaşımda başıma geldi bu durum...

Modern teknoloji hayatımızı kolaylaştırdı mı yoksa daha beter zorlaştırdı mı bilmiyorum! Yani yüz yüze konuşuyor olsak bir anda böyle değişebilirler mi, sanmıyorum.

Ama aslında mesele tam da "mesajlaşma" meselesi. Okuyunuz, anlatıyorum... 

Bu olayların ikisinde de, hadi tek birinin üstünden anlatayım işim kolay olsun, ortak proje hakkında mesajlaşırken arkadaşım pat diye bir anda aynen şöyle dedi:

"Bu ara kimseyle konuşmak istemiyorum. Ailemle bile. Uzun dönem kimseyle konuşmak istemiyorum. Anlayış göstermeni umuyorum."

Ben… Ben bir afalladım. Biz ödevden, projeden konuşuyorken… Konu ne ara buna döndü? Bu  arkadaşım da güya en konuşkanlardan biri, hatta hep kendi der ben çok konuşkanım falan diye. O nedenle şaşırdım. Hadi ona X diyelim. "X bir şey mi oldu?" dedim.

"Yok. Zaten bu samimiyet nereden geliyor?" dedi.

Ben iyice şok oldum tabii ki. Bir anda ters bir tavır... Ne yazacağımı bile bilemedim. "Projeyle ilgili konuşuyorken konuyu farklı bir yöne çekiyorsun, anlayamadım" dedim.

"Kişisel algılama, proje dahil hiçbir konuda konuşmak istemiyorum" dedi.

"Anladım da bunu bana demesen, iç dünyanı bana yansıtmasan da olurdu." dedim. Projemiz için konuşuyoruz sonuçta. Bir anda böyle bir dengesiz tavır sergilemesini cidden garipsedim.Yani eğer ailesiyle veya kendiyle ilgili bir problemi varsa bile, bunu bana yansıtmasını anlayamadım. Benimle dertleşmek ister gibi bir hali hiç yoktu çünkü. Doğrudan, "yazma artık" demeye getiriyor. Hatta tokat atarak diyor resmen. 

"5 YIL SONRA OLMASI MUHTEMEL POTANSİYEL ERKEK ARKADAŞIM BAŞKA ERKEKLERLE KONUŞMAMI İSTEMİYOR. LÜTFEN ARTIK BANA YAZMA. 10 YIL SONRA, EĞER HALA SEVGİLİ DEĞİLSEK BANA YAZABİLİRSİN. ÖPTÜM BAY."

O da sanırım bu noktada biraz pişman oldu ve "Ya aslında şöyle bir durum var, ciddi olarak konuştuğum bir çocuk var ve onunla bir şeyler olma durumu var ve erkeklerle konuşmamı istemiyor ve onu kaybetmek istemiyorum." dedi. 

İşte mesele tam olarak bu.

Erkek arkadaşı kızın başka erkeklerle yazışmasını istemiyor meselesi. 

Peki cidden böyle mi? 

Yoksa kızlar mı böyle olmadık senaryolar uydurarak kendilerinin değerini yükseltmeye çalışıyor?

Yoksa hakikaten erkekler mi hep kıskanç, şüpheci? Kızlar cidden güvenilir değil mi de erkekler böyle kıskanç oluyor?

Anlayamadım.

İkidir mesajlaşırken başıma geliyor bu.

Arkadaşım dediğim kişi, bir anda böyle farklı biri olup konuyu "erkek arkadaşım istemiyor bana yazma"ya getiriyor.

Ne kadar büyük bir saygısızlık bu. Sebebi ne olursa olsun. Bu saygısızlıktan başka bir şey değil. 

Günlük hayatta sen biriyle konuşuyorken ona "bir saniye dur, ben artık seninle konuşmayacağım, çünkü olmayan, ama beş yıl sonraki potansiyel erkek arkadaşım seninle konuşmamı istemiyor" diyebiliyor musun da telefonda kendinde bu hakkı görebiliyorsun?

Ortak bir konu hakkında, kaldı ki bir proje hakkında mesajlaşıyorken bir anda herkes birbirine "bana yazma, benimle konuşma, bana bakma, benimle göz göze gelme sevgilim istemiyor" dese bu işin içinden çıkılmaz.

Anket: Sizin başınıza böyle bir olay gelse tepkiniz ne olurdu? 

Çünkü ben hala bir tepki bile veremeyecek kadar şaşkınım... 


12 yorum:

  1. Gerçekten enteresanmış kusura bakmasında o zaman proje için de sana yazmasın , işine gelince yaz işine gelmeyince kısura bakma Seninle muhattap olamayacağım ..!

    YanıtlaSil
  2. Çok ilginçmiş yaa. Ben de olsam ne diyeceğimi bilemezdim sanırım :))

    Bu arada bloğunuzu takibe aldım. Bana da beklerim :)

    YanıtlaSil
  3. Mesajlaşırken insanlar daha cüretkar maalesef. Durumu verilecek alternatif bir tepki bilmiyorum, bu kadar şaşırmakta kesinlikle haklısın bence.
    Erkeklerle konuşmasını istememe durumu ise sadece gülünç. İnsanlar gerçekten çok yanlış anlıyor bu aşk, sevgi işlerini ya hadi hayırlısı...

    YanıtlaSil
  4. Garipmiş.. gerçekten garip 😕

    YanıtlaSil
  5. yanıt1: ilk şaşkınlığımla biraz sinirlenir ve erkek arkadaşının numarasını isterim projeyi onunla konuşayım o zaman derim bu durumda kendisi zaten önemsiz olduğunu vurgulamış bende kabul eder hayattan onu ilk silen ben olurdum zira zaten bu erkeğe bağlandığında hayttan silik yaşayacağı kesin

    yanıt2: hemen rehberden siler gördüğüm yerde de yüzüne bakmazdım çünkü şaşkınlığım devam ederdi.. çünkü hakikaten insanın nasıl davranacağını kestiremeyeceği bir durum bu!

    YanıtlaSil
  6. Aman gençler herkesi kendine asılıyor sanıyor:))

    YanıtlaSil
  7. hah haaaa bizim ülke gitti iyiceee :) bi de net ve tel nedeniyle kimse sevdiğine bile güvenmiyor, aman feysi var bu kız yaramaz filan yaniii :)

    YanıtlaSil
  8. Başıma gelmiş olsaydı da pek o kişiden (erkek ya da kız olsun) hiç bir türde haz edemezdim. Ben pek bu konuları sevmiyorum. Kısıtlama, kısıtlama, kısıtlama... Neden herkes özgürce yaşayabileceği bir ortamdan kısıtlansın ki?

    Bu konuya benzer bir şekilde bir şeyler yaşamıştım. 9 senelik bir arkadaşım var ve bu karşı cinsim biri. Bir kızdan daha iyi anlaşıyorum onunla ve sadece lisenin ilk günü onun yanına oturdum. Çünkü 9 senedir benim arkadaşım ve başkasının yanına oturamayacaktım. Zaten herkes karmakarışık.. Ve ilk günden herkes bizi sevgili zannettiğini söyledi. Ve kahkaha attım. Bu normal karşılanabilir bir görecelik ancak onu sorgulamadan tek bir ifadede bulmak komik. Neden dediğimde de tek kız erkek oturan siz vardınız dediler.

    İnsanları her zaman bu yüzden hep rahatsız ediyormuş gibi hissediyorum. Bir konu üzerinde konuşacakken bana uykum geldi yatıyorum deyip gidebiliyorlar. Bu durum bile saygısızlık. Çok garip olaylar. İnsanların kitabı çıkmıyor ki okuyalım... :)

    YanıtlaSil
  9. Başıma gelmiş olsaydı da pek o kişiden (erkek ya da kız olsun) hiç bir türde haz edemezdim. Ben pek bu konuları sevmiyorum. Kısıtlama, kısıtlama, kısıtlama... Neden herkes özgürce yaşayabileceği bir ortamdan kısıtlansın ki?

    Bu konuya benzer bir şekilde bir şeyler yaşamıştım. 9 senelik bir arkadaşım var ve bu karşı cinsim biri. Bir kızdan daha iyi anlaşıyorum onunla ve sadece lisenin ilk günü onun yanına oturdum. Çünkü 9 senedir benim arkadaşım ve başkasının yanına oturamayacaktım. Zaten herkes karmakarışık.. Ve ilk günden herkes bizi sevgili zannettiğini söyledi. Ve kahkaha attım. Bu normal karşılanabilir bir görecelik ancak onu sorgulamadan tek bir ifadede bulmak komik. Neden dediğimde de tek kız erkek oturan siz vardınız dediler.

    İnsanları her zaman bu yüzden hep rahatsız ediyormuş gibi hissediyorum. Bir konu üzerinde konuşacakken bana uykum geldi yatıyorum deyip gidebiliyorlar. Bu durum bile saygısızlık. Çok garip olaylar. İnsanların kitabı çıkmıyor ki okuyalım... :)

    YanıtlaSil
  10. Aman çocuğum, ucuz kurtulmuşsun diyeyim.. bir davranışla, bir mimikle herşeyi anlatmayı umut eden insanlardan anında kilometrelerce uzaklaş.. ciddi anlamda yorarlar.. tecrübeyle sabittir :) Sevgiler,

    YanıtlaSil
  11. Yazınızı okuyup bitirdikten sonra, "Hepsi manyak bunların." demekten alamadım kendimi. :) Var böyle insanlar. Dengeyi kuramayıp kafasında saçma sapan şeyler yaratan türde insanlar. Ayrıca hoş bir üslubunuz var, kaleminize sağlık. Sevgiler.

    YanıtlaSil

Gmail hesabı olmayanlar, anonim seçeneği ile yorum yapabilir... Yorumlarınız için çok teşekkür ederim!

KİTAP ALINTISI

Yeni romanım Benim Küçük Şaheserim'den bir alıntı:  "Kitaplar onun ecza dolabıydı. Hastalanırsa -ruhu hastalanırsa- hangi kitabı aç...