Herkese merhaba.
Aslında yazmak hiç aklımda yoktu, ama dedim daha fazla içimde tutamayacağım ben bu konuyu. Düşüncelerim klavyeye dökülmek istiyor.
Sizin de dikkatinizi çekiyor
mu?
Bu aralar herkes bir garip,
herkes bir dengesiz.
Okuldan, arkadaşım
diyebileceğim, ama öyle pek içli dışlı olmadığım bir arkadaşımla (bu kişi kız) telefonda bir ödev/proje için mesajlaşırken, bir anda "uyarı" mesajı aldım!
Üstelik iki farklı arkadaşımda başıma geldi bu durum...
Üstelik iki farklı arkadaşımda başıma geldi bu durum...
Modern teknoloji hayatımızı
kolaylaştırdı mı yoksa daha beter zorlaştırdı mı bilmiyorum! Yani yüz yüze konuşuyor olsak bir anda böyle değişebilirler mi, sanmıyorum.
Ama aslında mesele tam da "mesajlaşma" meselesi. Okuyunuz, anlatıyorum...
Bu olayların ikisinde de, hadi
tek birinin üstünden anlatayım işim kolay olsun, ortak proje hakkında
mesajlaşırken arkadaşım pat diye bir anda aynen şöyle dedi:
"Bu ara kimseyle konuşmak
istemiyorum. Ailemle bile. Uzun dönem kimseyle konuşmak istemiyorum. Anlayış göstermeni
umuyorum."
Ben… Ben bir afalladım. Biz ödevden,
projeden konuşuyorken… Konu ne ara buna döndü? Bu arkadaşım da güya en
konuşkanlardan biri, hatta hep kendi der ben çok konuşkanım falan diye. O nedenle
şaşırdım. Hadi ona X diyelim. "X bir şey mi oldu?" dedim.
"Yok. Zaten
bu samimiyet nereden geliyor?" dedi.
Ben iyice şok oldum tabii ki. Bir anda ters bir tavır... Ne
yazacağımı bile bilemedim. "Projeyle ilgili konuşuyorken konuyu farklı bir yöne
çekiyorsun, anlayamadım" dedim.
"Kişisel algılama, proje dahil
hiçbir konuda konuşmak istemiyorum" dedi.
"Anladım da bunu bana demesen, iç dünyanı bana yansıtmasan da olurdu." dedim. Projemiz için konuşuyoruz sonuçta. Bir
anda böyle bir dengesiz tavır sergilemesini cidden garipsedim.Yani eğer
ailesiyle veya kendiyle ilgili bir problemi varsa bile, bunu bana yansıtmasını
anlayamadım. Benimle dertleşmek ister gibi bir hali hiç yoktu çünkü. Doğrudan, "yazma artık" demeye getiriyor. Hatta tokat atarak diyor resmen.
"5 YIL SONRA OLMASI MUHTEMEL POTANSİYEL ERKEK ARKADAŞIM BAŞKA ERKEKLERLE KONUŞMAMI İSTEMİYOR. LÜTFEN ARTIK BANA YAZMA. 10 YIL SONRA, EĞER HALA SEVGİLİ DEĞİLSEK BANA YAZABİLİRSİN. ÖPTÜM BAY."
O da sanırım bu noktada biraz
pişman oldu ve "Ya aslında şöyle bir durum var, ciddi olarak konuştuğum bir çocuk
var ve onunla bir şeyler olma durumu var ve erkeklerle konuşmamı istemiyor ve onu kaybetmek istemiyorum." dedi.
İşte mesele tam olarak bu.
Erkek arkadaşı kızın başka erkeklerle yazışmasını istemiyor meselesi.
Peki cidden böyle mi?
Yoksa kızlar mı böyle olmadık
senaryolar uydurarak kendilerinin değerini yükseltmeye çalışıyor?
Yoksa hakikaten
erkekler mi hep kıskanç, şüpheci? Kızlar cidden güvenilir değil mi de
erkekler böyle kıskanç oluyor?
Anlayamadım.
İkidir mesajlaşırken başıma
geliyor bu.
Arkadaşım dediğim kişi, bir anda
böyle farklı biri olup konuyu "erkek arkadaşım istemiyor bana yazma"ya
getiriyor.
Ne kadar büyük bir saygısızlık bu. Sebebi ne olursa olsun. Bu saygısızlıktan başka bir şey değil.
Günlük hayatta sen biriyle konuşuyorken ona "bir saniye dur, ben artık seninle konuşmayacağım, çünkü olmayan, ama beş yıl sonraki potansiyel erkek arkadaşım seninle konuşmamı istemiyor" diyebiliyor musun da telefonda kendinde bu hakkı görebiliyorsun?
Ortak bir konu hakkında, kaldı ki bir proje hakkında mesajlaşıyorken bir anda herkes birbirine "bana yazma, benimle konuşma, bana bakma, benimle göz göze gelme sevgilim istemiyor" dese bu işin içinden çıkılmaz.
Anket: Sizin başınıza böyle bir olay gelse tepkiniz ne olurdu?
Çünkü ben hala bir tepki bile veremeyecek kadar şaşkınım...
Gerçekten enteresanmış kusura bakmasında o zaman proje için de sana yazmasın , işine gelince yaz işine gelmeyince kısura bakma Seninle muhattap olamayacağım ..!
YanıtlaSilÇok ilginçmiş yaa. Ben de olsam ne diyeceğimi bilemezdim sanırım :))
YanıtlaSilBu arada bloğunuzu takibe aldım. Bana da beklerim :)
Mesajlaşırken insanlar daha cüretkar maalesef. Durumu verilecek alternatif bir tepki bilmiyorum, bu kadar şaşırmakta kesinlikle haklısın bence.
YanıtlaSilErkeklerle konuşmasını istememe durumu ise sadece gülünç. İnsanlar gerçekten çok yanlış anlıyor bu aşk, sevgi işlerini ya hadi hayırlısı...
Garipmiş.. gerçekten garip 😕
YanıtlaSilyanıt1: ilk şaşkınlığımla biraz sinirlenir ve erkek arkadaşının numarasını isterim projeyi onunla konuşayım o zaman derim bu durumda kendisi zaten önemsiz olduğunu vurgulamış bende kabul eder hayattan onu ilk silen ben olurdum zira zaten bu erkeğe bağlandığında hayttan silik yaşayacağı kesin
YanıtlaSilyanıt2: hemen rehberden siler gördüğüm yerde de yüzüne bakmazdım çünkü şaşkınlığım devam ederdi.. çünkü hakikaten insanın nasıl davranacağını kestiremeyeceği bir durum bu!
Aman gençler herkesi kendine asılıyor sanıyor:))
YanıtlaSilhah haaaa bizim ülke gitti iyiceee :) bi de net ve tel nedeniyle kimse sevdiğine bile güvenmiyor, aman feysi var bu kız yaramaz filan yaniii :)
YanıtlaSilÇok enteresan bir durum
YanıtlaSilBaşıma gelmiş olsaydı da pek o kişiden (erkek ya da kız olsun) hiç bir türde haz edemezdim. Ben pek bu konuları sevmiyorum. Kısıtlama, kısıtlama, kısıtlama... Neden herkes özgürce yaşayabileceği bir ortamdan kısıtlansın ki?
YanıtlaSilBu konuya benzer bir şekilde bir şeyler yaşamıştım. 9 senelik bir arkadaşım var ve bu karşı cinsim biri. Bir kızdan daha iyi anlaşıyorum onunla ve sadece lisenin ilk günü onun yanına oturdum. Çünkü 9 senedir benim arkadaşım ve başkasının yanına oturamayacaktım. Zaten herkes karmakarışık.. Ve ilk günden herkes bizi sevgili zannettiğini söyledi. Ve kahkaha attım. Bu normal karşılanabilir bir görecelik ancak onu sorgulamadan tek bir ifadede bulmak komik. Neden dediğimde de tek kız erkek oturan siz vardınız dediler.
İnsanları her zaman bu yüzden hep rahatsız ediyormuş gibi hissediyorum. Bir konu üzerinde konuşacakken bana uykum geldi yatıyorum deyip gidebiliyorlar. Bu durum bile saygısızlık. Çok garip olaylar. İnsanların kitabı çıkmıyor ki okuyalım... :)
Başıma gelmiş olsaydı da pek o kişiden (erkek ya da kız olsun) hiç bir türde haz edemezdim. Ben pek bu konuları sevmiyorum. Kısıtlama, kısıtlama, kısıtlama... Neden herkes özgürce yaşayabileceği bir ortamdan kısıtlansın ki?
YanıtlaSilBu konuya benzer bir şekilde bir şeyler yaşamıştım. 9 senelik bir arkadaşım var ve bu karşı cinsim biri. Bir kızdan daha iyi anlaşıyorum onunla ve sadece lisenin ilk günü onun yanına oturdum. Çünkü 9 senedir benim arkadaşım ve başkasının yanına oturamayacaktım. Zaten herkes karmakarışık.. Ve ilk günden herkes bizi sevgili zannettiğini söyledi. Ve kahkaha attım. Bu normal karşılanabilir bir görecelik ancak onu sorgulamadan tek bir ifadede bulmak komik. Neden dediğimde de tek kız erkek oturan siz vardınız dediler.
İnsanları her zaman bu yüzden hep rahatsız ediyormuş gibi hissediyorum. Bir konu üzerinde konuşacakken bana uykum geldi yatıyorum deyip gidebiliyorlar. Bu durum bile saygısızlık. Çok garip olaylar. İnsanların kitabı çıkmıyor ki okuyalım... :)
Aman çocuğum, ucuz kurtulmuşsun diyeyim.. bir davranışla, bir mimikle herşeyi anlatmayı umut eden insanlardan anında kilometrelerce uzaklaş.. ciddi anlamda yorarlar.. tecrübeyle sabittir :) Sevgiler,
YanıtlaSilYazınızı okuyup bitirdikten sonra, "Hepsi manyak bunların." demekten alamadım kendimi. :) Var böyle insanlar. Dengeyi kuramayıp kafasında saçma sapan şeyler yaratan türde insanlar. Ayrıca hoş bir üslubunuz var, kaleminize sağlık. Sevgiler.
YanıtlaSil