BAHAR KORCAN ÇOK SICAKKANLI VE SAMİMİ BİR TASARIMCI!

Bahar Korcan dünyaca ünlü bir moda tasarımcısı. Bugün 16-18 arasında, onun İstanbul Modern'deki atölye çalışmasındaydım ve döndüğümden beri de bu yazıyı yazıyorum. Bahar Hoca'nın sıcakkanlılığı, doğallığı, rahatlığı ve samimiyeti inanılmazdı. Onu ÇOK sevdim!

1. Bahar Korcan dünyaca ünlü bir moda tasarımcısı. Tasarımlarını bir ben giymiyorum yani, öyle söyleyeyim size! Açıkçası karşımda bu kadar samimi ve sevecen bir kadın görmeyi beklemiyordum. Bennu Yıldırımlar ile röportaj yaptığımda da böyle şaşkınlığa uğramıştım. İşte tam da bu nedenle çok beğendim onu ve doğallığını/rahatlığını.

2. Hangi atölyeye katılırsam katılayım, en genç kişi ben oluyorum. Bu atölyede de ezber bozulmadı. Üstelik bu sefer gelenlerin neredeyse tamamı kadındı! Ben ve biri daha hariç. Otuzlarında/ellilerinde olan kadınların kimisi iş çıkışı, kimini evinden ve hatta kimisi arkadaşlarıyla gelmişlerdi. Bir modacının karşısına çıkacaklarını bildiklerinden, şıkır şıkır ve oldukça parıltılı giyinmişlerdi. Herkesin giyimi dört dörtlüktü yani.

3. Ben atölyeye katılırken içeriğini elbette biliyordum, ama karşımda iğne-iplik-tül-bez-bant beşlisinden oluşan bir terzi masası görmeyi beklemiyordum. Korcan'ın kendi tasarımlarından kesitler masanın üzerindeydi. Biz de onları kullanacak, yani onlara bir şeyler ekleyecektik. Bahar Hoca, içimizden geçenleri bezlere/tüllere yansıtmamızı istedi. Şiir/yazı gibi şeyler de yazabilirdik. Ben de  daha usta olduğum konuyu seçtim elbette. Ama kadınların hırsını/yarışını görmeliydiniz! Ortaya oldukça iyi şeyler çıktı.

4. Kadınlar Bahar Hoca'dan start düdüğünü alır almaz, iğnelere/ipliklere saldırıya geçtiler! Ortam bir ara salı pazarına döndü. En güzel kumaşı aldınız aldınız, alamadınız yandınız! Ben de herkesin dikiş yapabildiğini görünce, "Keşke annemle gelseymişim, herkes dikiyor!" diye espri yaptım, insanları güldürdüm.

5. Ben ne mi yaptım? Bahar Hoca'nın bir tasarımında kırmızı kadın çizimleri vardı. Benim de aklıma hemen Hayatını Renklendirmeyi Unutan Adam geldi! Çabucak çiziktirdim onu. Bantladım, bir şeyler yaptım. En erken benimki bitti tabii. Bahar Hoca ise epey beğendi: "Çok güzel çiziyorsun, anime falan çiziyor musun?" dedi. "Bazen çizgi roman yapıyorum, ama ben daha çok roman kısmıyla ilgiliyim," dedim. Sonra bitirince de, "Benimki çöp sanılıp atılmasın!" deyip kucağıma aldım "tasarım"ımı!

6. Erken bitirince, gözlem yapmaya da bol bol vaktim oldu. İlgimi çeken de bu zaten. Oraya gelen herkes kendi hikayesiyle ve yaşanmışlıklarıyla geliyor. Ortaya da ona göre tasarımlar çıkıyor zaten.

7. Bahar Korcan en sonunda, herkesin tasarımını anlatmasını istedi. Ortaya epey yaratıcı ve değişik şeyler çıkmıştı. Herkes kendi ruhundan bir şeyler çıkarmıştı ortaya. Kimisi anlatırken ağladı, kimisi epey alkış topladı. Ben de, en gençleri olarak, çok derin bir şey yapmadığımı anlattım. Ama sonra felsefe ve derinlik alanında da dinleyenleri etkileyen birkaç cümle söyledim. Bahar Hoca herkesinkini beğendi.

8. Bahar Hoca ile karşılıklı olarak birbirimizi sevdik. Yani ben onu ÇOK sevdim!

9. Hava kaç gündür ne kadar sıcak biliyorsunuz... Bugün de yine öyleydi. O kadar sıcak ve terleticiydi ki, beş adımda suya dönüyordu insan. Ama biz atölyedeyken nasıl bir yağmur döktü! Gök gürültüleri... Islandım dönüşte. Yine de değdi vallahi. Ve şu anda gene çok sıcak. Tabii yağmur da sağanak şeklinde devam ediyor. Havaların dönekliğine, dengesizliğine alışmayan kaldı mı?

10. Çok güzel iki saat geçirdi katılan herkes... Sonunda, "Hepiniz filozof gibiydiniz!" dedi Bahar Hoca.

11. Bize çevre dostu defterlerinden hediye etti.

12. En sonunda, "Mert ben senden bir şey öğrendim, sen benden bir şey öğrendin!" dedi. Deftere attığı imzasında da, "Mert, seni tanımak çok güzeldi, hep gülümse," diye yazdı.

13. Herkes bir yandan "tasarım"ını yaparken, bir yandan da an be an fotoğraf çekiyordu. Bahar Hoca da instagram hesabına birkaç fotoğraf koymuş, altta yayımlıyorum.